VHF kontra UHF

Zaktualizowano:2018/5/4
Praktycznie wszystkie profesjonalne systemy bezprzewodowe działają w paśmie VHF (bardzo wysoka częstotliwość) lub UHF (ultra wysoka częstotliwość). Systemy bezprzewodowe VHF generalnie działają w zakresie 174 do 216 MHz (zakres kanałów telewizyjnych 7-13), podczas gdy UHF wykorzystuje zakres 470 do 805 MHz (zakres dla kanałów telewizyjnych 14-69).

Tradycyjnie UHF był używany w systemach bezprzewodowych wyższej klasy i cieszy się opinią tego, że ma większy zasięg nadajnika i jest mniej podatny na zakłócenia telewizyjne. To są prawdziwe zalety, ale wymagają pewnych kwalifikacji.

Systemy oparte na UHF mogą uzyskać większą moc nadajnika przez regulację, ale to nie znaczy, że dany system ma w rzeczywistości większą moc niż dany system VHF. UHF ma również większy zasięg niż VHF, nie ze względu na moc, ale dlatego, że sygnały łatwiej przechodzą przez atmosferę. UHF ma również do ośmiu razy więcej dostępnych częstotliwości.

Jeśli chodzi o mniej zakłóceń, sytuacja się zmienia. Ponieważ część zakresu UHF jest przypisywana do komunikacji bezpieczeństwa publicznego i telewizji cyfrowej, pasmo staje się coraz bardziej zatłoczone. Ponadto, najwyższy koniec widma UHF (powyżej 900 MHz) to zakres ogólnego przeznaczenia używany w telefonach bezprzewodowych, otwieraczach do drzwi garażowych i krótkofalówkach, więc nie jest zalecany do użytku bezprzewodowego, ponieważ problemy z zakłóceniami są bardzo prawdopodobne. Właściwie oba zespoły stają się coraz bardziej zatłoczone. Jak omówiono w następnej sekcji, technologia cyfrowego przetwarzania sygnałów odgrywa ważną rolę w radzeniu sobie z zakłóceniami.